Στη λίστα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε κοινές αντενδείξεις της τοπικής αναισθησίας , έτσι ώστε να βεβαιωθείτε για την σημασία της αναφοράς διαφόρων ασθενειών ή προβλημάτων σας κατά την επόμενη επίσκεψη στον οδοντίατρο σας .
1 ) Αλλεργία.
2 ) Καρδιαγγειακές παθήσεις :
Τα αγγειοσυσταλτικά που περιλαμβάνονται εντός του αναισθητικού διαλύματος ,συστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία έτσι ώστε το αναισθητικό δεν διαχέεται από το σημείο της ένεσης . Αυτό το σημαντικό πλεονέκτημα των αγγειοσυστολέων μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές σε ασθενείς με καρδιακά προβλήματα .
3 ) Ηπατική δυσλειτουργία :
Τα τοπικά αναισθητικά διαλύματα καταλήγουν στο ήπαρ, όπου ο υφίστανται βιομετασχηματισμό . Υπάρχουν ειδικοί παράγοντες του αναισθητικού ,οι οποίοι θα υποβληθούν σε αυτή τη διαδικασία και αν το ήπαρ δεν λειτουργεί σωστά αυτό θα προκαλέσει περισσότερα δυσάρεστα παρά ευχάριστα αποτελέσματα.Ο οδοντίατρος σας μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιο τοπικό αναισθητικό με ένα διαφορετικό παράγοντα εάν πάσχετε από ηπατική δυσλειτουργία.
4 ) Νεφρική δυσλειτουργία :
Φαρμακευτικές ουσίες,οι οποίες απεκκρίνονται από τα νεφρά ,είναι πιθανό να μην μεταβολίζονται σωστά και να μην απομακρύνονται από την κυκλοφορία του αίματος γρήγορα σε περίπτωση μιας τέτοιας δυσλειτουργίας.
5 ) Δυσλειτουργία του παγκρέατος :
Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι και τύπου ΙΙ ,μπορούν να δέχονται τοπική αναισθησία.Πρέπει να συμπεριληφθεί αγγειοσυστολέας και η δόση του αναισθητικού θα πρέπει να περιοριστεί στο ελάχιστο .
6 ) Υπερθυρεοειδισμός :
Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι προτιμότερο να αποφευχθεί η χρήση αγγειοσυστολέα στο αναισθητικό διάλυμα , δεδομένου ότι υπάρχουν συνήθως καρδιακά προβλήματα παρόντα σε συνδυασμό με τον υπερθυρεοειδισμό.
7 ) Υποθυρεοειδισμός :
Η δοσολογία του αναισθητικού θα πρέπει να περιοριστεί στο ελάχιστο .
8 ) Μόλυνση :
Όταν υπάρχει ήδη κάποιου είδους μόλυνση στο σημείο της ένεσης είναι προτιμότερο να μην προχωρήσουμε με την αναισθησία , δεδομένου ότι η μόλυνση θα μπορούσε να εξαπλωθεί περισσότερο .
9 ) Μεθαιμοσφαιριναιμία :
Ασθενείς με μεθαιμοσφαιριναιμία μπορούν να δέχονται τοπική αναισθησία κανονικά , με ή χωρίς αγγειοσυσταλτικά , ωστόσο, η δοσολογία θα πρέπει να ελαχιστοποιηθεί και πρέπει να αποφεύγεται η χρήση πριλοκαϊνης .
10 ) Αλληλεπιδράσεις Φαρμάκων :
Υπάρχουν ορισμένα φάρμακα που αλληλεπιδρούν με το τοπικό αναισθητικό και μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητα επιπλοκές. Φροντίστε να ενημερώσετε τον οδοντίατρό σας σχετικά με τη χρήση της κάθε συνταγογραφούμενου-ή όχι- φαρμάκου.
11 ) Δρεπανοκυτταρική αναιμία :
Η χρήση του αγγειοσυσταλτικού που περιέχουν κάποια τοπικά αναισθητικά θεωρείται ασφαλής όσο η δοσολογία περιορίζεται στο ελάχιστο.
12 ) Πνευμονοπάθεια :
Οι πιο κοινές πνευμονικές ασθένειες που συναντώνται στο οδοντιατρείο είναι το άσθμα , η φυματίωση , και η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια , η οποία περιλαμβάνει τη χρόνια βρογχίτιδα και το εμφύσημα . Ενώ το στάδιο της φυματίωσης ενός ασθενή είναι υψίστης ανησυχίας για τους οδοντιάτρους , και η μόλυνση του ασθενούς πρέπει να είναι υπό έλεγχο πριν την προγραμματισμένη οδοντιατρική θεραπεία, δεν δημιουργεί επιπτώσεις όσον αφορά τη χρήση των οδοντιατρικών τοπικών αναισθητικών .
Αθηνά Τσιορβά