Το αμάλγαμα είναι το λεγόμενο “μαύρο” σφράγισμα.
Χρησιμοποιείται από οδοντιάτρους ανά τον κόσμο ως ένα από τα κύρια υλικά εμφράξεων.
ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Σχηματίζεται όταν ο υδράργυρος αναμιγνύεται με άλλο μέταλλο ή μέταλλα.Ο υδράργυρος είναι υγρός σε θερμοκρασία δωματίου και αντιδρά άμεσα με μέταλλα όπως ο κασσίτερος, ο ψευδάργυρος και ο χαλκός για να σχηματίσει στερεά υλικά.Ο όρος αμαλγάμα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέχρι να αναφερόμαστε στο υλικό που παράγεται ως συνέπεια της αντίδρασης μεταξύ του υδραργύρου και του κράματος.Αυτό το κράμα μπορεί να ποικίλει είτε στη σύνθεση είτε στη μορφή και οι παρασκευαστές οδοντιατρικών αμαλγαμάτων χρησιμοποιηούν αυτή τη μεταβλητότητα του για να παράγουν ένα ευρύ φάσμα προϊόντων.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΜΑΛΓΑΜΑΤΟΣ
1)Αντοχή:
Η αντοχή του αμαλγάματος είναι εξαιρετικά σημαντική, δεδομένου ότι πρέπει να είναι σε θέση να αντέχει σημαντικά φορτία που παράγονται κατά τη διάρκεια της μάσησης και οποιαδήποτε έλλειψη δύναμης είναι πιθανόν να οδηγήσει σε καταστροφή της έμφραξης.
2)Διάβρωση:
Το αμάλγαμα διαβρώνεται στο στοματικό περιβάλλον.Η διάβρωση όμως συχνά αναφέρεται ως ένα πλεονέκτημα, διότι τα προϊόντα διάβρωσης βοηθούν να δημιουργηθεί καλύτερο “δέσιμο¨μεταξύ του δοντιού και του αμαλγάματος.
3)Θαμπώνει:
Το αμάλγαμα θαμπώνει αρκετά εύκολα και χάνει αυτή τη γυαλάδα που παρατηρούμε σε κάποια καινούργια έμφραξη.
4)Περιορισμένη αισθητική:
Μπορεί να χρησιμοποιούμε το αμάλγαμα μόνο για τις εμφράξεις των πίσω δοντιών επειδή έχει αυξημένες αντοχές αλλά δεν παύει να δημιουργεί ένα αντιαισθητικό αποτέλεσμα.
ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ
Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι ο υδράργυρος είναι τοξική ουσία και η χρήση του απαιτεί τη μεγαλύτερη προσοχή.
Οι κύριες πηγές της έκθεσης στον υδράργυρο προκύπτουν από :
1.τυχαία διαρροή
2.κακή υγιεινή του υδραργύρου
3.άμεση επαφή με τον υδράργυρο
4.μίξερ κατασκεύασης αμαλγάματος
5.τοποθέτηση των νέων και αφαίρεση παλαιών εμφράξεων
Ο πιο σοβαρός κίνδυνος είναι μέσω ατμών υδραργύρου,και η σημαντικότερη πηγή των ατμών είναι διαρροή υδραργύρου στο χειρουργείο.
Σημάδια δηλητηρίασης από υδράργυρο:
1.κράμπες στα πόδια
2.κνησμός
3.εξανθήματα
4.υπερβολική εφίδρωση
5.ταχυκαρδία
6.χαμηλό πυρετό
7.ευερεθιστότητα
8.την αλλαγή της προσωπικότητας
9.αϋπνία
10.υπέρταση
11.πονοκεφάλους
12.κόπωση
13.νευρική δυσλειτουργία
Οι ασθενείς είναι σίγουρα λιγότερο εκτεθειμένοι στο κίνδυνο από την εισπνοή του υδραργύρου από ότι το οδοντιατρικό προσωπικό. Σίγουρα υπάρχει κάποια απορρόφηση από την εισπνοή ατμών υδραργύρου κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης ενός καινούργιου σφραγίσματος από αμάλγαμα, αλλά αυτό το ποσοστό είναι πολύ χαμηλό.
Ωστόσο, έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις, όταν οι ασθενείς έχουν αντιδράσει πολύ άσχημα με την παρουσία των αμαλγαμάτων στο στόμα τους, αυτό οφείλεται στην καθυστερημένη αντίδραση υπερευαισθησίας στον υδράργυρο.
Εκτός από την εισπνοή ατμών υδραργύρου, η φθορά και η διάβρωση συμβάλλουν στη συνολική επιβάρυνση του οργανισμού σε υδράργυρο. Κατά μέσο όρο η πρόσληψη υδραργύρου στο σώμα από τα σφραγίσματα αμαλγάματος είναι πολύ χαμηλή (30μg/μέρα) που συνιστάται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Ωστόσο, θα πρέπει να εκτιμηθεί ότι αυτό είναι μόνο ένα μέσο και θα μπορούσε ακόμα να υπάρχουν μερικοί ασθενείς με μεγαλύτερο ποσό του υδραργύρου στον οργανισμό τους, λόγω της υπερβολικής και έντονης μάσησης ή τρίξιμο των δοντιών.
Ο υδράργυρος από σφραγίσματα μολύνει το περιβάλλον και επιβαρύνει με υδράργυρο την κοινότητα.
Αν και η χρήση του υδραργύρου στην οδοντιατρική καλύπτει μόνο το 3% του συνολικού ποσού που χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο.
Αθηνά Τσιορβά